Pracownia Geografii Krytycznej

Pracownia skupia badaczy, którzy w swych naukowych aktywnościach starają wyeksponować krytyczną teorię społeczną i krytyczne podejście w geografii. Podejmujemy tematy z pogranicza planowania, geografii cyfrowej, geografii człowieka i socjologii. Pogranicza są najbardziej interesujące. Także te naukowe. To pomiędzy granicami dyscyplin znajdują się naukowe horyzonty. To stąd najbliżej poza horyzont. A dlaczego chcemy wędrować poza horyzonty? By odpowiadać na pytania, które pozwalają nam zrozumieć i poznać współczesny świat. Chcemy jednak aby nasze spojrzenie było przesycone krytycznym myśleniem – co wynika z kilku powodów:

Nauka: dążymy do obiektywności ale jednocześnie chcemy też, aby nasze poglądy społeczno-polityczne towarzyszyły budowaniu naszych naukowych tożsamości. Nauka nigdy nie jest obiektywna. Jest obarczona błędem subiektywizmu badacza. My chcemy ten błąd przekuć w siłę. Pokazując nasze poglądy dajemy szanse dyskusji z nami i naszymi rozważaniami teoretycznymi.

Wiedza: staramy się, aby wiedza wypracowywana przez nas była egalitarna, służyła społeczeństwu i przez społeczeństwo była wykorzystywana.  Wiedza nie może zniewalać, prowadzić do społecznych różnic i wykluczenia.

Dydaktyka: chcemy by prowadziła do rozwoju naukowych partnerów, współodkrywców.

Zajmując się geografią krytyczną szukamy odpowiedzi na pytania dotyczące:

• podstaw teoretycznych współczesnego planowania,
• kierunków rozwoju społeczeństwa obywatelskiego,
• relacji nowych technologii, społeczeństwa i przestrzeni,
• synergii dwóch wielkich pojęć nauk społecznych: „Place” i „Communication”
• roli kultury w planowaniu i użytkowaniu przestrzeni.